در مسئله سيره، اگر مقصود سيره عقلائيه باشد ناتمام است و اشكالش را بيان كرديم و امام رضوان الله تعالي عليه سيره‌ي عقلائيه را پذيرفتند و مي‌فرمايند سيره عقلائيه قرينه مي‌شود بر اينكه ما از اطلاق ادله رفع يد كنيم.

بحث سيره‌ي عقلائي براي صحّت معاملات صبي در اشياء‌ يسيره گذشت و ما به این نتيجه رسيديم كه سيره عقلائي در اينجا نمي‌تواند دليل باشد، حالا بحث این است كه آيا سيره متشرعه مي‌تواند در اينجا دليل باشد يا نه؟

روايت ديگري كه مرحوم فيض و من تبع مرحوم فيض به آن استدلال كردند بر مدعاي خودشان، يعني صحت معاملات صبي در اشياء‌يسيره، اين روايت موثقه سكوني است از امام صادق

بحث در اين بود كه آيا از اين روايت سكوني مي‌توانيم استفاده كنيم كه معاملات صبي در اشياء يسيره صحيح است يا خير؟ بيان استدلال را گفتيم كه به سه بيان به اين روايت استدلال شده و رسيديم به بيان سوم.