رجوع به قاعده قرعه: ابتدا این را عرض کنیم در خود فرعی که ما داریم عرض می‌کنیم به نظر می‌رسد قاعده همان مراجعه‌ی به ادله‌ی قرعه است، این آقا اکراه شده علی احد الامرین، مکرِه گفته یا این فرش خود را بفروش یا آن را، آمده هر دو را فروخته...

بحث در بیع فرد مردد بود ، بحث رسید به فرمایش امام رضوان الله تعالی علیه که ببینیم آیا ما در اعتبارات عقلایی و در دایره‌ی فقه می‌توانیم فرد مردّد را متعلّق برای یک حکمی قرار بدهیم یا خیر؟ عبارت امام را در جلسه‌ی گذشته خواندیم، ایشان ولو اینکه در جلد دوم در همین بحثی که در بحث اکراه است فرمودند عقل فرد مردد را قبول ندارد ولی عقلا و عُرف قبول دارند

عرض کردیم ولو مرحوم محقق اصفهانی اعلی الله مقامه الشری، مرحوم امام رضوان الله تعالی علیه اصرار دارند بر اینکه فرد مردد هم خارجاً و هم ذهناً محال است اما ادله‌شان را ملاحظه فرمودید ادله‌ای است که فقط اثبات می‌کند که فرد مردّد در عالم خارج استحاله دارد...

فرعی که در تحریر خواندیم و بحث کشیده شد به مسئله‌ی فرد مردد و ملاحظه فرمودید آنچه که امام رضوان الله علیه در جلد دوم فرمودند به نظر ما همین درست است که فرد مردد استحاله‌ی عقلی دارد اما از نظر عقلایی قابل اعتبار است و متعلّق برای حکم قرار می‌گیرد و عرض کردیم به نظر ما این روایاتی که اگر یک مجوسی که دارای هفت زن است مسلمان شود، چهار تای مرددش می‌ماند و سه تای مرددش باید طلاق بدهد