بحث در این اکراه و اضطرار است، رسیدیم به این مطلب که فرق میان اکراه و اضطرار چیست؟ و عمدتاً در این حدیث رفع رُفِعَ ما اکرهوا و ما اضطروا چه معنایی اراده شده؟ قبلاً ملاحظه کردید که مرحوم شیخ اعلی الله مقامه الشریف فرمود نسبت میان اکراه و اضطرار عام و خاص مطلق است

بحث در این بود که نسبت بین اکراه و اضطرار چیست؟ و در این حدیث رفع بالأخره ما اکراه و اضطرار را چگونه معنا کنیم. فرمایش امام رضوان الله علیه باقی مانده که این را هم باید بیان کنیم و جمع‌بندی کنیم که تمام شود

در بحث اکراه و اضطرار، اقوال و انظار را ملاحظه فرمودید و عمده این است که در این حدیث رفع ببینیم که اینها را چطور باید معنا کنیم.
قبل از اینکه نظر نهایی را عرض کنیم نسبت به فرمایش امام رضوان الله تعالی علیه اگر مقصود ایشان از مسئله‌ی فعل و انفعال همان معنای عرفی باشد ما فرمایش ایشان را می‌پذیریم، یعنی چه؟

مسئله‌ی 2: (از فروع اکراه است)حضرت امام در متن تحریر می‌فرمایند «لو اکرهه علی احد الامرین إما بیع داره أو عملٍ آخر فباع داره فإن کان فی العمل الآخر محذور دینیٌ أو دنیوی یتحرّز منه وقع البیع مکرهاً علیه و إلا وقع مختاراً» تا اینجا بحث‌هایی که در باب اکراه مطرح شد