بحث در اکراه بر افراد طولی است؛ کلام مرحوم محقق نائینی اعلی الله مقامه الشریف را نقل کردیم و خلاصه‌اش این شد که ایشان بین محرّمات و معاملات تفصیل دادند، فرمودند اگر کسی را اکراه کنند یا امروز یا فردا یا پس‌فردا باید یک لیوان شرب خمر داشته باشه، اینجا مبادرت جایز نیست، اینجا حق ندارد که روز اول بیاید مبادرت بر شرب خمر کند...

بحث ما در مسئله‌ی دوم بود که در مسئله‌ی دوم در فروع اکراه امام رضوان الله علیه در تحقیق اینطور فرمودند، لو اکرهه علی أحد الأمرین: إما بیع داره أو عملٍ آخر فباع داره فإن کان فی العمل الآخر محذورٌ دینیٌ أو دنیویٌ یتحرز منه وقع البیع مکرهاً علیه و إلا وقع مختاراً، که مسئله این است که اگر مُکرِه اکراه کند...

بحث در مسئله سه بود، یک مقدارش را خواندیم و بحث در این است که اگر مکرِه شخصی را اکراه کند علی احد الشیئین، به نحو تخییری می‌گوید یکی از این دو کار را انجام بده و حالا این مکرَه بیاید هر دو را معاً انجام بدهد، عرض کردیم مسئله دو صورت دارد، صورت اولی در جایی است که هر دو را تدریجاً انجام بدهد که این حکمش را بیان کردیم...

بحث در این فرع بود که اگر مکرِه اکراه کند علی احد الأمرین و مکرَه هر دو تا را دفعةً واحدة بیاورد به طوری که نسبت به آن فرد دوم هم اضطراری در کار نباشد، صورت مسئله را خوب در ذهن شریفتان داشته باشید که دیروز هم گفتیم. مکرِه علی احد الامرین اکراه می‌کند، مکرَه هر دو را می‌آورد دفعةً می‌آورد و نسبت به آن فرد دوم هم می‌توانست نیاورد...