بحث به تفسیری رسید که مرحوم شیخ انصاری(اعلی الله مقامه الشریف) مرحوم نایینی به تبع مرحوم محقق خوانساری در مشارق ارائه دادند و آن اینکه از همین صحیحه ‌اولای زراره استفاده می‌شود که استصحاب در شک در مقتضی جریان ندارد و فقط در شک در رافع جریان دارد

در معنای روایت صحیحه زراره تقریباً انظار را بیان کردیم، مجموعاً در این روایت عرض کردیم شش احتمال در معنای روایت هست؛ گفتیم یا جواب محذوف است و یا مذکور است. اگر محذوف باشد در اینکه مقدّر چیست یک مقدّری را شیخ بیان فرمودند و یک مقدّری را امام خمینی.

تا اینجا در این روایت سه احتمال را بیان کردیم و عرض کردیم که احتمالات را ذکر می‌کنیم، اشکالاتی که بر هر یک از احتمالات هست را مطرح می‌کنیم و در پایان باید ببینیم کدام یک از این احتمالات اظهر است.

عرض کردیم مرحوم خوئی(قدس سره) قرائنی را ذکر کردند بر اینکه این «ولا ینقض الیقین بالشک ابداً» مطلق یقین مراد است: قرینه اول قرینه‌ی خارجیه بود که ملاحظه فرمودید ما در آن مناقشه داشتیم.