در بحث دیروز ملاحظه فرمودید که امام رضوان الله تعالی علیه فرمودند ما در باب استصحاب اصل بناء عقلا را قبول داریم، یعنی در جایی که یک یقین سابق و یک شک لاحق هست می‌فرمایند تردیدی نیست...

اما آن تقریب که در صفحه 36 از کتاب استصحابشان بیان فرمودند، این است که در این روایت اولای زراره یا برخی از روایات دیگر یک کبرای کلّی ذکر شده، این کبرا یک طرفش یقین است و یک طرفش شک و حکمی که در این کبرا وجود دارد این است که یقین با شک نقض نمی‌شود

در بحث گذشته نظر امام رضوان الله تعالی علیه را بیان کردیم و طبق تحقیقی که امام فرمودند ملاحظه کردید که این روایت استصحاب و این صحیحه زراره هم شامل شک در مقتضی می‌شود و هم شامل شک در رافع

در این بحث آنچه که باقی مانده نظر شریف امام رضوان الله تعالی علیه است، ایشان در همین رساله‌ای که در استصحاب دارند می‌فرمایند یقین را به دو صورت میتوان ملاحظه کرد: