بحث در آيه شريفه 67 از سوره مباركه يونس است؛ «أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ، الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ، لَهُمْ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ، لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ»

اولين بحث این است كه اساساً آيا قبل از اينكه عالم قيامت واقع شود، ما عقلاً يك عالم ديگري به نام عالم برزخ بايد داشته باشيم يا نه؟

عرض كرديم در مورد بحث برزخ ما نمي‌توانيم فقط به دليل عقلي رجوع كنيم براي اينكه دليل عقلي را همانطوري كه در جلسه گذشته بيان كرديم عاجز از اين نوع برزخي كه در قرآن كريم و در روايات بيان مي‌كند هست،

بيان كرديم يكي از آيات شريفه‌اي كه دلالت بر برزخ دارد و دلالت بر حيات برزخي دارد آيه 154 از سوره مباركه بقره است؛ «وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ» توضيح داديم كه اين آيه شريفه به خوبي دلالت بر حيات برزخي دارد