بحث به اينجا رسيد كه بعد از اين عالم، ارواح مؤمنين يا ارواح كفار، يا هر روحي در كجا و در چه قالبي قرار دارد؟ عرض كرديم كه بر حسب بعضي از روايات، اهل سنت معتقدند كه ارواح مؤمنين در جوف طيور هستند، روح هر مؤمني را در دل پرنده‌اي قرار مي‌دهند كه اين مطلب در روايات ما صريحاً نفي شده،

بحث ما در آيات شريفه‌اي است كه مي‌توان عالم برزخ را از آن استفاده كرد. تا اينجا چند آيه را مورد بحث قرار داديم، يكي از آياتي كه احتمال يا بالاتر از احتمال، دلالت روشن بر مسئله برزخ دارد،

يكي ديگر از آيات شريفه‌اي كه بر حسب يك احتمال از آياتي است كه دلالت بر عالم برزخ دارد آيه شريفه 125 از سوره مباركه طه است؛ «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى، قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيراً، قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى»

در بحث گذشته عرض كرديم كه ما مي‌توانيم اين آيه شريفه «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى» را به عنوان يكي از آياتي كه دلالت بر برزخ دارد استدلال كنيم.