pic
pic

همگرايي قيام امام حسين(عليه السلام) با علم حضرت به شهادت خود و يارانش (بخش دوم)

  • در تاریخ ۱۷ مهر ۱۳۹۵
  • ساعت ۱۷:۳۳

معظم له در این سخنرانی به ادامه‌‌ی بررسی علم غیب امام می‌‌پردازند. پس از ذکر خلاصه ای از نتیجه‌‌ی آنچه در بررسی آیات قرآن در مورد علم غیب امام به آن دست یافته بودند، به بررسی روایاتی که در مورد علم امام بیان شده است، می‌‌پردازند. از منظر ايشان، این روایات از حیث سند، دارای تواتر معنوی هستند. محتوایِ تواتر معنوی این روایات این است که علم امام شامل علم اولین و آخرین و علم به جمیع کتب آسمانی، علم به جمیع امم و حوادث گذشته و آینده، علم به تمام زبان های مختلف، می‌‌شود. استاد معظم از مجموع این روایات بدست می‌‌آورد که اولاً علم ائمه از علم خداوند محدودتر است و ثانیاً علم ائمه، علم مستفاد است؛ یعنی به واسطه‌‌ی خداوند به آنها داده شده است و من غیر نفسه است. استاد پس از بررسی‌‌ای که در این جلسه و جلسه‌‌ی قبل راجع به آیات و روایات وارد شده در مورد علم غیب نمودند، نتیجه می‌‌گیرند که در جریان امام حسین(علیه السلام) نه تنها وجود علم غیب حضرت، مانعیت از حرکت وی نداشت، بلکه بر عظمت آن افزود. علاوه بر اینکه نسبت به نتیجه قیام حضرت، علم عادی در کار بوده است و افراد متعددی هم از آن آگاه بودند. حضرت امام حسین(ع) با اینکه باطن حادثه‌‌ی کربلا را می‌‌دیدند، اما امتثالاً لأمر الله اقدام به حرکت خودشان کردند.

همگرايي قيام امام حسين(عليه السلام) با علم حضرت به شهادت خود و يارانش (بخش اول)

  • در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۹۵
  • ساعت ۱۷:۳۰

معظم له در این بيانات به مسئله علم غیب امام می‌‌پردازند. به عقیده‌‌ی ايشان، تحلیل دقیق و جامع از حرکت امام حسین(علیه السلام) متوقف بر فهم علم غیب امام است. در این جلسه حضرت استاد به بررسی آیاتی که در مورد علم غیب است، می‌‌پردازند. پس از طرح و بررسی تفصیلی سه دسته‌‌ی مختلفِ آیات قران در مورد علم غیب، به این نتیجه می‌‌رسند که از منظر قرآن اولاً همان طور که به اذن خداوند متعال، پیامبران الهی از علم غیب برخوردار شده‌‌اند، این علم به ائمه اطهار(ع) نیز عنایت شده است و ثانیاً علم غیب به معنای کامل و وسیع‌‌اش نزد خداوند متعال است و آنچه در نزد انبیاء و ائمه طاهرین(علیهم السلام) است، به نحو محدود تری است. استاد معظم در جلسه‌‌ی بعد به ادامه‌‌ی این مسئله می‌‌پردازند.

خاتميّت نبيّ مکرّم اسلام(ص)

  • در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۹۴
  • ساعت ۱۷:۲۵

حضرت استاد در این سخنرانی به مسأله خاتمیت پیامبر اکرم(ص) می‌‌پردازند. از منظر ايشان، برای فهم معنای خاتمیت لازم است توجه کنیم که علاوه بر اینکه خداوند در اسلام قرآن را به عنوان دستور و قانون جامع برای بشر تا روز قیامت قرار داد، یک مفسر و مبین هم برای آن تا روز قیامت قرار داد، لذا فهم خاتمیت با درک قضیه امامت، ممکن می‌‌شود. به نظر معظم له، برای خاتمیت برهان عقلی نداریم اما به جهت اینکه هم کتاب قانون خداوند و هم مفسر آن تا روز قیامت وجود دارد، می‌‌فهمیم که نیازی به ارسال پیامبری جدید نیست. البته حضرت استاد با بررسی آیات قرآن، نشان می‌‌دهند که آیات متعددی دلالت بر خاتمیت پیامبر اکرم(ص) می‌‌کنند. در نهایت، با بیان برخی آیات در موردِ ویژگی های اخلاقی پیامبر اکرم، در باب عظمت اخلاق وی نیز، روایاتی را ذکر می‌‌کنند. ...... بیانات معظم له در شبکه چهار سيما پیرامون خاتمیت پیامبر اسلام(ص)ـ 94/10/15

اسلام و حقوق بشر دوستانه بین المللی

  • در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۹۳
  • ساعت ۱۷:۴۲

معظم له در این سخنرانی به بررسی اعلامیه‌‌ی حقوق بشر می‌‌پردازند. استاد با بررسی مواد مختلفی از این اعلامیه نشان می‌‌دهند که این اعلامیه، اشکالات جدی ای دارد. ايشان هر چند معتقد است که برخی از مواد این اطلاعیه برحسب ظاهر با محکم ترین دستورات دینی سازگاری دارد، اما اسلام در هزار سال قبل، این موارد را با بهترین بیان، مورد توجه قرار داده است. از منظر استاد، این اعلامیه نه تنها با بعضی از احکام فقهی در تعارض است بلکه این اعلامیه در صددِ نفیِ تمام فقه و جایگزینی حقوق به جای آن است. در نهایت استاد معظم، به بررسی تفصیلی تر برخی موارد تعارض این اعلامیه با فقه، مانند حکم ارتداد و احکام جنسیتی، می‌‌پردازند ............... بیانات معظم له در اختتاميه همایش اسلام و حقوق بشر دوستانه بین المللی مورخ 25 تير 91