مسأله وحدت چيزي است که ائمه به آن دستور داده‏ اند، و بزرگان و مراجع آن را فرموده‏ اند؛ اين مسأله ترديدپذير نيست.

ولى اگر کسى بخواهد از اين عنوان مبارک در تضعيف اعتقادات شيعه استفاده کند، جايز نيست. کدام يک از بزرگان ما اين مطلب را اجازه داده است؟ کدام يک از ائمه ما در عين اينکه تقيه را مطرح میکردند، تنزل از دايره اعتقادى شيعه را هم مطرح ‏کرده است؟