معناي «حسد» اين است كه انسان نعمتي را كه در ديگري مي‌بيند، زوالش را آرزو كند. خدا به كسي پسرهايي داده و به ديگري نداده، اگر ديگري يكي از خواسته‌هاي نفسش اين باشد كه يك روزي او بچه نداشته باشد، پسر نداشته باشد، خدا به كسي علم داده و به دیگری نداده، به كسي آبرو داده و به ديگري نداده، به تعداد نعمت‌هاي خدا، حسادت معنا پيدا مي‌كند. گاهي اوقات انسان اينقدر بيچاره مي‌شود كه يك نعمت بسيار بسيار كم را هم نمي‌تواند در دست ديگري ببيند.