بحث پيرامون آیاتی از سوره‌ی مبارکه‌ی کهف در مورد ذو القرنین است که مي‌فرمايند ذو القرنین بعد از آن‌که با کمک مردم سد محکمي را ساخت تا مردم از اذیّت و آزار یأجوج و مأجوج در امان بمانند. فرمود «قَالَ هَذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَ كانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا»

در توضيح آیات شریفه‌ی سوره‌ی کهف راجع به ذو القرنین و اينکه او کداميک از شخصيت‌هاي تاريخ است مرحوم علّامه طباطبايي (رضوان الله تعالی علیه) در تفسیر شریف المیزان حدود پنج یا شش احتمال را مطرح و مورد بحث قرار دادند البته احتمالات بیش از آن است که در تفسیر المیزان آمده است. شاید در کتب تفسيري و تاريخي متجاوز از ده احتمال در مورد ذو القرنین مطرح شده است

بحث در آیات شریفه‌ی سوره‌ی کهف پيرامون قضیه‌ی ذوالقرنین و یأجوج و مأجوج است. بيان شد که خروج یأجوج و مأجوج یکی از أشراط السّاعة است و علاوه بر آن مربوط به قضایای بعد از ظهور حضرت حجّت(عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) هم هست. لذا از این جهت با بحث مهدویّت ارتباط پیدا می‌کند.