در معنای روایت صحیحه زراره تقریباً انظار را بیان کردیم، مجموعاً در این روایت عرض کردیم شش احتمال در معنای روایت هست؛ گفتیم یا جواب محذوف است و یا مذکور است. اگر محذوف باشد در اینکه مقدّر چیست یک مقدّری را شیخ بیان فرمودند و یک مقدّری را امام خمینی.

عرض کردیم مرحوم خوئی(قدس سره) قرائنی را ذکر کردند بر اینکه این «ولا ینقض الیقین بالشک ابداً» مطلق یقین مراد است: قرینه اول قرینه‌ی خارجیه بود که ملاحظه فرمودید ما در آن مناقشه داشتیم.

بحث در معنای روایت صحیحه زراره است که آیا ما می‌توانیم از این روایت یک قاعده کلی برای حجّیت استصحاب استفاده کنیم یا خیر؟ در اینکه در این روایت جواب «إن شرطیه» آیا مذکور است یا محذوف، اختلاف است.

بحث در صحیحه اولای زراره است؛‌ در بحث گذشته فرق میان سؤال اول و سؤال دومی که زراره از امام(ع) کرده را بیان کردیم و این خودش نکته مهمی است که فرق میان این دو سؤال چیست و مقصود از سؤال دوم چیست؟