بحثی که مرحوم شیخ به عنوان ذیل نظریه‌شان بیان فرمودند این است که ما بعد از اینکه گفتیم استصحاب در احکام عقلیّه جاری نیست و در احکام شرعیّه‌ی مستند به عقل هم جاری نیست می‌فرمایند فرقی نمی‌کند که مستصحب ما یک امر وجودی باشد یا یک امر عدمی.

بحث رسید به فرمایش مرحوم محقق اصفهانی، قسمتی از فرمایش ایشان را بیان کردیم، فرمودند اگر حکم شرعی از عقل نظری استکشاف شود، اینجا جای جریان استصحاب هست. اگر حکم شرعی از عقل عملی استکشاف شود جای جریان استصحاب نیست.

بحث در این بود که آیا استصحاب در احکام شرعیّه‌ی مستند به عقل جریان پیدا می‌کند یا خیر؟ نظریه مرحوم شیخ و فرمایش مرحوم آخوند و مرحوم نائینی و مطالبی که حول این کلام بود را ملاحظه فرمودید