در بحث عدم جریان استصحاب در احکام عقلیه و احکام شرعیه‌ی مستنده به عقلیه فقط نظریه‌ی امام رضوان الله تعالی علیه باقی مانده است. نظر ایشان با مرحوم شیخ مخالف است و از مرحوم آخوند و مرحوم نائینی تبعیّت فرمودند و معتقدند که استصحاب در احکام شرعیه مستند به عقل جریان دارد.

بحث رسید به فرمایش مرحوم محقق اصفهانی، قسمتی از فرمایش ایشان را بیان کردیم، فرمودند اگر حکم شرعی از عقل نظری استکشاف شود، اینجا جای جریان استصحاب هست. اگر حکم شرعی از عقل عملی استکشاف شود جای جریان استصحاب نیست.

بحث در این بود که آیا استصحاب در احکام شرعیّه‌ی مستند به عقل جریان پیدا می‌کند یا خیر؟ نظریه مرحوم شیخ و فرمایش مرحوم آخوند و مرحوم نائینی و مطالبی که حول این کلام بود را ملاحظه فرمودید

بیان شد که امام(رض) در رساله استصحاب به اشکال دوم و سوم مرحوم آخوند جوابی داده‌اند. خلاصه‌ اشکال مرحوم آخوند این بود که در مقام اثبات، ملازمه بین حکم عقل و شرع را قبول داریم اما در مقام ثبوت ملازمه‌ای نیست و لازمه‌ی این مطلب این است که ممکن است