اگر فعل حرامي در حال وقوع است و ما احتمال دهيم که با نهي ما، ممکن است شخصِ فاعلِ منکر، ناراحت شود يا از دين و مؤمنين دلخور شود، آيا اين احتمال، وجوب امر به معروف و نهي از منکر را از بين مي‌‌برد؟