یکی از ادله عقلی بر لزوم بعثت پيامبران؛ «قاعده لطف» است.
محتواي اين قاعده آن است که لطف بر خداوند واجب و لازم است و عقلاً خداوند نمي‌تواند انسان را نسبت به هدايت و سعادت راهنمائي ننمايد؛ بايد دين و شريعتي را توسط رسولي ارسال نمايد. همين دليل عقلي نيز در امامت جريان دارد.
تفصيل اين مطلب در کتب اعتقادي ذکر شده است.