هر شخصي مي‌‌تواند در زمان حيات خود، اموال خود را به يکي از فرزندان خود يا هر شخص ديگري ببخشد.
لکن اگر براي شخص يا کار خاصي وصيت کند و بعد بميرد، فقط به اندازه ثلث اموال او وصيت نافذ است و زيادي بر ثلث، بين ورثه تقسيم مي‌‌شود(مگر اينکه خود ورثه رضايت دهند) و کسي از ارث محروم نمي‌‌شود.