علت اين امر سفارشاتي است که در روايات آمده است.
لکن شايد دليلش آن باشد که معمولاً در ذهن بشر، بلندي و سمت بالا، از نظر شرافت و برتري، ظاهر و همچنين نشانه تسلط و محيط بودن است و خدا را ما بالاتر و برتر از هر موجودي مي‌‌دانيم. به اين جهت به نشانه برتري خداوند دستها را بالا مي‌‌بريم و گرنه خدا در همه جا هست و نسبت به ذات مقدس او جهات راست و چپ و بالا و پائين و جلو و عقب هيچ مفهوم و معنائي ندارد، زيرا خداوند منزه از آن است که به او اشاره شود و يا مکان داشته باشد.